Naszym problemem jest to, że jesteśmy zbuntowani, grzeszni.
Gdyby bycie ograniczonym było problemem, oznaczałoby, że problem jest poza nami, a nie w nas. Problem wówczas byłby w tym, który nas takimi uczynił. Nie moglibyśmy nic z tym zrobić. Nie możemy nic poradzić na to, że jesteśmy znikomi.
Ale problem nie polega na tym, że jesteśmy znikomi i mali. Problem polega na tym, że te małe stworzenia mają wielkie mniemanie o sobie. Myślimy, że mamy prawo być wielcy we własnych oczach, ustanawiać własny standard i mierzyć wszystko naszą miarą, a nawet osądzać Boga za to, że nie spełnia naszych oczekiwań.
Jesteśmy rebeliantami – i to jest prawdziwy problem.
Bycie małym nie jest grzechem. Takimi stworzył nas Bóg i to jest dobre. Ale bycie małym i jednoczesne myślenie o sobie, że jesteśmy wielcy – jest grzeszne.
Zatem problem jest w naszych sercach, a nie w ograniczonej liczbie molekuł, z których jesteśmy zbudowani.
