Znaki przymierza nie są naszymi wyznaniami wiary Bogu, lecz Jego zobowiązaniem do miłości względem nas. Weźmy kilka przykładów.
Adam nie ofiarował drzewa życia Bogu jako znaku swojej szczerości. To Bóg mu je ofiarował.
Noe nie zawiesił tęczy na niebie jako swojego „wyznania wiary”. Bóg mu ją dał.
Abraham z pewnością nie ofiarował obrzezania jako swojego błyskotliwego pomysłu, jak udowodnić Bogu, że jest gotowy traktować poważnie swoją wiarę. Bóg mu je dał.
W Biblii znaki przymierza są dane przez Boga Jego ludowi, którym są wierzący rodzice i ich dzieci.
Dlatego, gdy dochodzimy do CHRZTU, nie powinniśmy traktować tego świętego znaku, jakby był naszym dowodem wiary, naszym przyrzeczeniem wierności lub naszym wyznaniem wiary Bogu. Nie w taki sposób działają znaki! Zamiast tego chrzest jest znakiem miłości Boga do nas, który dał wierzącym dorosłym i ich dzieciom, aby przypomnieć nam, że On nigdy nie opuści ani nie porzuci tych, z którymi zawarł przymierze.
Musimy traktować Boże znaki w biblijny sposób.
Autor jest pastorem Kościoła reformowanego (CREC) w Chelmsford (Massachusetts, USA)
