2. To oznacza, że jesteśmy w stanie nieustannego napięcia, ponieważ
wszystko w otaczającym nas świecie oznajmia nam wierność Boga (Rz 1:19) i
oznajmia ją klarownie sercom, które nie chcą jej przyjąć.
3. Jako że nasza utrata wiary nie pozbawiła nas rozumu, wciąż posiadamy
wysoką zdolność do racjonalizacji (Ef 4:18). Wiara i niewiara ścierają się
więc w konkurujących narracjach.
4. Ten stan niewiary jest niewłaściwy i nie może być cofnięty bez
działania niezniszczalnego nasienia przychodzącego do nas z zewnątrz (1 P
1:23).
5. Wiara musi być więc rozumiana jako dar od Boga. Nie jest czymś, co
autonomicznie oferujemy Bogu; to coś, co On daje nam, abyśmy mogli
oddać Mu to z wdzięcznością (Ef 2:8-9).
6. Wiara przychodzi poprzez słuchanie, a słuchanie poprzez Słowo Boże (Rz
10:17). Niezniszczalne nasienie, które odwraca nasz naturalny stan niewiary
przychodzi do nas w postaci propozycji. Słowo przychodzi do nas w postaci deklaracji. I nie jest to tylko Sola Scriptura (tylko Pismo), ale też Tota et Sola Scriptura (tylko i w całości Pismo).
7. Kiedy szczera wiara w nas wykiełkuje, zaczyna rosnąć podobnie jak
nasienie rośnie w dojrzałą roślinę. Wiara jest więc rzeczą stopniową (Mt
8:26).
8. Kiedy szczera wiara w nas wykiełkuje, niewiara nie znika natychmiast, ale
podobnie jak każdy inny aspekt grzechu w naszym uświęceniu, jest
nieustannie uśmiercana i osłabiana (Hbr 3:12).
9. Wiara powinna być rozumiana jako funkcja relacji, gdyż uznaliśmy Tego,
który złożył obietnicę za wiernego (Hbr 11:11).
10. Powinniśmy kroczyć w wierze w ten sam sposób, w jaki rozpoczęliśmy
naszą pielgrzymkę w wierze. Bycie chrześcijaninem nie różni się radykalnie
od zostania chrześcijaninem (Ga 3:3).
11. Wiara ma punkt początkowy, ale sama w sobie nie jest punktowa. Sprawiedliwi będą żyć z wiary (Ha 2:4; Rz 1:17)
Wiara jest więc darem od Boga i naturalną odpowiedzią na dostrzeganą wierność Boga.
Wpis ukazał się na blogu autora: dougwils.com
tłum. Mikołaj Woźny
