Z Edenu wypływała rzeka, która nawadniała ogród. Stamtąd rozdzielała się i tworzyła cztery rzeki, które nawadniały cztery strony ziemi (Rdz 2:10).
Jahwe dał Ezechielowi wizję wód wypływających ze świątyni, odświeżających słone morze i dających życie, gdziekolwiek dotrą. Wody wypływające ze świątyni zamieniają się w rzekę, zaś po obu jej stronach rosną zdrowe drzewa. Drzewa te nie będą miały więdnących liści ani zepsutych owoców, ponieważ woda dająca im życie wypływa ze świątyni. Ich liście będą służyć do leczenia, a owoce do jedzenia (Ez 47, Ps 1).
Woda jest nam dana, abyśmy żyli. Wino podaje się w czasie zwycięstwa, aby rozweselić serce człowieka (Ps 104). Wino jest dla królów.
Kiedy Chrystus został ukrzyżowany, żołnierz przebił Jego bok włócznią, po czym wypłynęła krew i woda (J 19:34). Muzyka męki Chrystusa przywołuje na myśl wody Edenu, życiodajną skałę na pustyni i wezbrane wody świątyni. Lecz jest to chwalebna melodia. Nie jest to jedynie woda, lecz woda i krew.
Oprawcy Jezusa przebili skałę i wypłynęła woda, aby nawodnić pustynię oraz dać ludziom życie. Pocięli Jezusa, a krew, symbolizowana w winie Nowego Przymierza, wypłynęła, aby rozweselić serca ludzi. Zabili Jezusa, po czym ze Świątyni wypłynęła woda i wino, aby ożywić umarłych i nawodnić drzewa, które będą leczyć narody.
Ta rzeka wody i krwi naszego Króla nie przestaje płynąć.
Sakramentalne woda i wino płyną do czterech stron świata od ponad dwóch tysięcy lat. I tak będzie się działo, aż ziemia zostanie wypełniona chwałą Pana, tak jak wody wypełniają morze.
Dowodzi tego każdy tydzień, gdy chrześcijanie, którzy przeszli przez wody, piją wino radości i zwycięstwa. A kiedy nabożeństwo się zakończy, my, małe świątynie, wypływamy z naszych indywidualnych sanktuariów, aby dać życie światu, wylewając się na niego.
Królewski, ochrzczony lud, od najmłodszego do najstarszego, co tydzień opuszcza sanktuarium i wkracza w świat z wonią zwycięstwa w każdym oddechu.
Chodźmy w tej radości i nadziei, i również w tym tygodniu nieśmy życie światu wokół nas.
Autor jest dyrektorem merytorycznym w Theopolis Institute i współzałożycielem Little Word.
