środa, 15 listopada 2023

Niekiedy trumny mają znaczenie

W 50 rozdziale Księgi Rodzaju mamy zapisane ostatnie słowa Józefa przed jego śmiercią:

I rzekł Józef do braci swoich: Ja wkrótce umrę, lecz Bóg nawiedzi was łaskawie i wyprowadzi was z tego kraju do ziemi, którą przysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Potem zobowiązał Józef pod przysięgą synów Izraela, mówiąc: Gdy was Bóg łaskawie nawiedzi, zabierzcie stąd kości moje! Józef umarł, mając sto dziesięć lat. I zabalsamowano go i włożono do trumny w Egipcie (Rdz 50:24-26).

Chociaż prośby Jakuba i Józefa o pochówek w ziemi od Boga są podobne, istnieje między nimi jedna ogromna różnica. Jakub prosi, aby go natychmiast zabrano i pochowano, podczas gdy Józef prosi, aby go zabrano, gdy, jak mówi Pismo Święte w Księdze Rodzaju 50:24: Bóg nawiedzi was łaskawie i wyprowadzi was z tego kraju do ziemi, którą przysiągł dać Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. 

Powód, dla którego Józef poprosił o sprowadzenie z powrotem wraz z odkupieniem Izraela, a nie natychmiast, ma istotne znaczenie. Aby go zrozumieć, spójrzmy na werset 26: Józef umarł, mając sto dziesięć lat. I zabalsamowano go i włożono do trumny w Egipcie. 

Słowo przetłumaczone jako trumna to hebrajskie aron, które jest tym samym słowem co arka w odniesieniu do Arki Przymierza. Aby lepiej zrozumieć prośbę Józefa, przewróćmy w Biblii stronę na Księgę Wyjścia 1:6-7: Potem umarł Józef i wszyscy jego bracia, i całe to pokolenie. A synowie izraelscy byli płodni i rozmnożyli się, i byli liczni, i coraz bardziej potężnieli, tak że było ich pełno w całym kraju. Tymczasem rządy nad Egiptem objął nowy król, który nie znał Józefa. 

Zwróćmy uwagę na to, wydarzyło się po śmierci Józefa. W Egipcie powstał nowy faraon, który nie znał Józefa. Minęło zaledwie jedno pokolenie po Józefie, a nowy faraon nie znał Józefa, nie wiedział kim był i co zrobił. Prośba Józefa przed śmiercią ma proroczy wymiar. Bóg komunikuje w ten sposób, że chce, aby powstała „arka” przed oczami ludu Izraela. Jej znaczenie jest bardzo ważne: miała ona przypominać Izraelitom co Bóg zrobił w przeszłości i co obiecał uczynić w przyszłości: wyprowadzić swój lud do nowej ziemi. Kiedy później po 430 latach Izrael opuścił Egipt, Mojżesz zabrał ze sobą arkę (trumnę) z kośćmi Józefa. 

Izraelici nieśli *Józefową arkę*, gdy wychodzili z Egiptu. Później, na Boże polecenie, Izrael zbudował nową Arkę Świadectwa. Czyli Bóg znów zapewnił swojemu ludowi Arkę, aby przypomnieć im o ich przeszłych błogosławieństwach i przyszłych obietnicach. 

Arka będzie w centrum uwagi Izraela aż do przyjścia Jezusa. On jest spełnieniem typologii związanych z arką w Starym Testamencie. Jezus jest większym Józefem i Bożą Arką. Jest miejscem najświętszym, miejscem spotkania człowieka z Bogiem. Jak pamiętamy, w Arce Przymierza znajdowały się tablice Dekalogu, manna i laska Arona, która zakwitła. Jezus będąc Bożą Arką, jest uosobieniem Prawa, jest chlebem życia, który poprzez drzewo krzyża przynosi kwitnące życie. Jezus jest Arką, która również przypomina o naszych przeszłych błogosławieństwach i o przyszłych obietnicach.