Mateusz odnotowuje w tych rozdziałach (8-9) dziesięć cudów i możliwe, że jest tam jakieś odniesienie do dziesięciu plag egipskich. Różnica polega na tym, że Jezus jako większy Mojżesz przynosi cuda odrodzenia, a nie cuda zniszczenia, ale ilość cudów, łączy je w jakiś sposób z plagami.
(20) I rzekł Pan: Odpuściłem na twoje słowo; (21) ale - jak żyję i jak pełna jest cała ziemia chwały Pana - (22) żaden z tych mężów, którzy widzieli moją chwałę i moje znaki, jakich dokonywałem w Egipcie i na pustyni, a oto już dziesięciokrotnie wystawiali mnie na próbę i nie słuchali mojego głosu,
To również nawiązanie do dziesięciu plag. W Egipcie Bóg wyciągnął swoje ramię, aby dokonać dziesięciu cudownych aktów wyzwolenia Izraela. A Izrael zamiast w wierze z wdzięcznością okazać posłuszeństwo – dziesięć razy buntuje się przeciwko Bogu.
I tu w Ewangelii Mateusza mamy nawiązanie do tych historii, ale tam, gdzie w ST dominowało nieposłuszeństwo i zniszczenie, tak w historii Jezusa, nowego Mojżesza dominuje wiara i odnowienie.
Cała
historia zaczyna się od 1 wersetu (8:1), gdy Jezus, nowy Mojżesz, schodzi z góry
na czele wielkiego tłumu. Ale jego podróż jest podróżą uzdrowienia, a nie sądu.
Mateusz opisuje (8-9 rozdziały) dziesięć potężnych czynów, cudów Jezusa. Jezus:
1.
oczyszcza trędowatego,
2.
leczy paralityka,
3.
leczy gorączkę,
4.
ucisza burzę,
5.
wypędza demony,
6.
leczy paralityka,
7.
wskrzesza martwą dziewczynkę,
8.
leczy kobietę chorą na krwotok,
9.
przywraca wzrok dwóm niewidomym,
10. wypędza demona z opętanego człowieka.
Te cuda odpowiadają i odwracają dziesięć aktów nieposłuszeństwa Izraela na pustyni (Lb 14:22). Jezus, prawdziwy i wierny Izrael, odwraca dziesięć buntów na pustyni.