Kim jest Duchowy człowiek?

Niebiblijna idea „duchowości” polega na tym, że prawdziwie „duchowy” człowiek to osoba, która w pewnym sensie jest „nie-fizyczna”, która nie angażuje się w „ziemskie” sprawy, nie pracuje za dużo ani nie myśli za bardzo, lecz spędza większość czasu medytując o tym, że wolałaby być w niebie. 

Taki ktoś, dopóki jest na ziemi, ma w życiu jeden główny obowiązek: być deptanym dla Jezusa. W jego myśleniu „duchowy” człowiek jest mięczakiem, przegranym. Ale przynajmniej jest Dobrym Przegranym. 

Nauczanie Biblii jest zupełnie odmienne. Kiedy Biblia używa terminu Duchowy, zwykle mówi o Duchu Świętym (dlatego używam dużej litery "D"). Być Duchowym to być prowadzonym i motywowanym przez Ducha Świętego. Oznacza to posłuszeństwo Jego przykazaniom, jak zostały zapisane w Piśmie Świętym. Duchowy człowiek nie jest kimś, kto unosi się w powietrzu i słyszy dziwne głosy. Duchowy człowiek to ktoś, kto czyni to, co mówi Biblia (Rz 8-4-8). 

- David Chilton