Jak rozpoznawać duchy?

Umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat. Po tym poznawajcie Ducha Bożego: Wszelki duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, z Boga jest. Wszelki zaś duch, który nie wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł w ciele, nie jest z Boga. Jest to duch antychrysta, o którym słyszeliście, że ma przyjść, i teraz już jest na świecie. Wy z Boga jesteście, dzieci, i wy ich zwyciężyliście, gdyż Ten, który jest w was, większy jest, aniżeli ten, który jest na świecie. Oni są ze świata; dlatego mówią, jak świat mówi, i świat ich słucha. My jesteśmy z Boga; kto zna Boga, słucha nas, kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Po tym poznajemy ducha prawdy i ducha fałszu.(1 List Jana 4:1-6)

Jan w swoim liście wzywa do rozpoznawania duchów (1 J 4:1-6). Jednak nie chodzi mu o dar czucia czy jest w człowieku  jakiś duch, czy w kimś zamieszkuje duch nieczysty, po czym powinieneś rozpocząć egzorcyzm. Nie chodzi o dar widzenia ducha.

Jan mówi o innym kryterium rozpoznawania duchów. Kryterium  jest takie: posłuchaj co ten człowiek głosi. To wiele powie jakiego on jest ducha.

Jednym z przejawów zwiedzenia jest kłamstwo na temat osoby Jezusa. Ale jest inne zagrożenie. Wypowiedzi takich ludzi często zaczynają się od stwierdzenia: Tak mówi Pan. Albo: Mam dla Ciebie Słowo od Pana. Przypisują sobie moc Bożą, której rzekomo używają do wypędzania demonów, uzdrawiania itd. 

Fałszywi prorocy mogą nawet pokazywać dowody swojej służby. „Zobacz, ten co przyszedł na spotkanie chory, wyszedł o własnych siłach!” Ale pamiętajmy, że nawet nadnaturalna moc nie musi świadczyć o jej Bożym pochodzeniu. W Egipcie byli magowie, którzy do pewnego stopnia potrafili naśladować znaki, które Bóg czynił przez Mojżesza. W NT występuje Szymon Czarnoksiężnik, który przez długi czas zdumiewał ludzi swoją magią (Dz 8:11). Bóg ostrzega i nie przepraszamy za to:

5 Mj 13:2-6

(2) Jeśliby powstał pośród ciebie prorok albo ten, kto ma sny, i zapowiedziałby ci znak albo cud, (3) i potem nastąpiłby ten znak albo cud, o którym ci powiedział, i namawiałby cię: Pójdźmy za innymi bogami, których nie znasz, i służmy im, (4) to nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, kto ma sny, gdyż to Pan, wasz Bóg, wystawia was na próbę, aby poznać, czy miłujecie Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej. (5) Za Panem, waszym Bogiem, pójdziecie i jego będziecie się bać, i jego przykazań przestrzegać. Jego głosu będziecie słuchać, jemu będziecie służyć i jego się trzymać. (6) A ten prorok albo ten, kto ma sny, poniesie śmierć, gdyż namawiał do odstępstwa od Pana, Boga waszego, który was wyprowadził z ziemi egipskiej i wykupił cię z domu niewoli, aby cię sprowadzić z drogi, którą Pan, Bóg twój, nakazał ci iść. Tak wyplenisz to zło spośród siebie.

Czyli to nie nadprzyrodzone zjawisko jest czymś, co ma cię przekonać. Pytanie brzmi: czego naucza, do czego prowadzi ten, za którego pośrednictwem dzieją się nadprzyrodzone, niewyjaśnione rzeczy?

I cały czas pamiętajmy, że odpowiedzialność za badanie duchów spoczywa na każdym wierzącym. Jan nie zwraca się jedynie do pastorów i starszych. Każdy z nas ma rozsądzać czy poselstwo jest od Boga. To oznacza, że musimy się rozwijać, dojrzewać w naszym poznaniu Słowa Bożego. Nie mamy być minimalistami, którym wystarczy bycia zbawionym.

Jak napisał David Jackman: Jeżeli mamy zachować nasz pozytywny biblijny stosunek do Jezusa, musimy mieć negatywny stosunek do błędu. 

Bóg poważnie traktował swoje Słowo. Jeśli ktoś w Jego imieniu fałszywie prorokował, nie była to po prostu opinia: A bo to charyzmatyczny brat i wierzy w proroctwa. Było to wykradanie Bożych Słów, albo podszywanie się pod Boże Słowo, nazywanie Bożym Słowem czegoś, co nim nie było. Bóg nakazał reagować zgodnie z rangą tego przewinienia, ponieważ niosło ono dramatyczne szkody dla tych, którzy szli za tym.

5 Mj 18:20-22

 (20) Wszakże prorok, który ośmieli się mówić w moim imieniu słowo, którego mu nie nakazałem mówić, albo który będzie przemawiał w imieniu innych bogów, taki prorok poniesie śmierć. (21) A jeśli powiesz w swoim sercu: Po czym poznamy słowo, którego Pan nie wypowiedział? (22) Jeżeli słowo, które wypowiedział prorok nie w imieniu Pana, nie spełni się i nie nastąpi, jest ono słowem, którego Pan nie wypowiedział, lecz w zuchwalstwie wypowiedział je prorok; więc nie bój się go.

Jedną z cech fałszywych proroków jest to, że nie chcą uczyć się z mądrości kościoła. Nie obchodzi ich, w co wierzył kościół, co nauczali ojcowie i doktorzy kościoła w pierwszych wiekach, co nauczali reformatorzy kościoła, nie czytają komentatorów biblijnych, nikogo nie cytują. Mają własne objawienia lub dzielą się prywatną interpretacją Biblii. Dlatego dobrze jest zadać sobie pytanie kiedy słyszycie jakąś naukę: gdzie, kiedy i kto w to wierzył przed tobą? Czy jest to nauka kościoła sformułowana np. wyznaniach wiary? Czy może uważasz, że prawda przyszła wraz z tobą, a cały lud Boży się myli?

Niestety żyjemy w czasach, w który dokonywanie rozróżnień i ocen dobra i zła, prawdy i kłamstwa jest passe. Nowa religia nazywa się AW: Akceptacja Wszystkiego. Każdy ma swoją prawdę i każdy dociera z nią do swoich followersów. Ty masz swoje zasięgi i docieraj ze swoją prawdą do swoich followersów.

Nie każdemu duchowi wierzcie – te słowa Jana są na czarnej liście. Jan jest na czarnej liście. Bóg jest na czarnej liście.

John Stott napisał: Niewiara (w kłamstwo) jest znakiem duchowej dojrzałości.