HISTORIA WIECZERZY PAŃSKIEJ (trzeba przyznać, że mocno uproszczona):
Jezus: „Róbcie to…”
Kościół: „Spróbujmy to zamiast tego”.
PRZYKŁADY:
Jezus: „Usiadł przy stole z dwunastoma uczniami".
Kościół: „Uklęknijmy” lub „Powstańmy”.
Jezus: Dwie modlitwy dziękczynne: jedna za chleb, druga za wino.
Kościół: Jedna modlitwa.
Jezus: Najpierw dał uczniom chleb. Dopiero po spożyciu chleba podawał wino.
Kościół: Niektórzy zaczynają pić wino zanim inni zjedzą chleb.
Jezus: Pijcie wino.
Kościół: "Nie pijmy wina". Członkowie kościoła otrzymują tylko chleb lub wino jest zastępowane sokiem winogronowym.
Jezus: Chleb i wino podawane jest oddzielnie.
Ktoś w Kościele: „Zanurzmy chleb w winie!”
Pismo Święte: Wieczerza to radosne świętowanie.
Kościół: "Uczyńmy to wydarzenie czymś żałobnym i smutnym".
Jezus do uczniów: "Pijcie z niego wszyscy".
Kościół: "Niech jedzą i piją ci, którzy czują się godni i rozumieją znaczenie Wieczerzy".
Pismo Święte: Wspólnota Stołu, wspólna uczta dziękczynna.
Kościół: „Zamknijmy oczy, rozmyślajmy tak jakby byli sami w budynku”.
Jezus: „Czyńcie to”. Pismo Święte: "Pierwszego dnia po Szabacie, gdy się zebraliśmy na łamanie chleba".
Kościół: „Nie róbmy tego zbyt często”.
Pismo Święte: Spożywajcie Wieczerzę Pańską, gdy gromadzicie się jako Kościół.
Ktoś w Kościele: "Zróbmy Wieczerzę Pańską podczas spotkania grupy domowej lub rodzinnego czytania Biblii". "Spożywajmy Wieczerzę Pańską w domach łącząc się przez ZOOM".
Jezus: "Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im".
Kościół do dzieci: Jezus nie ma dla ciebie jedzenia i posilenia przy Stole Pańskim!
