„Obserwujemy, że doszło do dekompozycji społeczeństwa. Nie tylko Polski, ale całej Europy Zachodniej i cywilizacji. Z cywilizacji kwitnącej, skonfliktowanej, ale fantastycznie się rozwijającej, staliśmy się nagle społeczeństwami zombie, ludzi przestraszonych, że się poruszają, ludzi przestraszonych, że żyją (…). Wszystkie wartości, systemy wyróżniania w ramach społeczeństwa, relacji międzyludzkich zostały zerwane. Nie tylko łańcuchy w handlu międzynarodowym, nie tylko dotychczasowa korporacyjność, struktury biznesowe, ale także międzyludzkie.
I teraz w imię czego?
Mamy zarazę. W historii mieliśmy całe mnóstwo zaraz. Ludzie ginęli w ogromnych ilościach. Po 20-50 milionów ludzi umierało w dawnych czasach. Mamy dzisiaj w tej chwili śmierć 2,8 mln ludzi w skali całego świata. To jest 0,03% umierających na świecie. I mamy przy tym 2,1% umierających wszystkich zakażonych. To jest jedna z mniej szkodliwych zaraz w historii świata jeżeli zaczniemy przyglądać się od XIV wieku. Natomiast jeśli chodzi o konsekwencje, czyli te samobójcze działania społeczeństwa, to gdzie żeśmy się znaleźli dzisiaj - jest jedną z prawdopodobnie najbardziej kosztownych . Zahamowanie rozwoju gospodarczego większości państw, także i w Polsce, zerwanie więzi społecznych (…).
Natomiast jak żeśmy się tu znaleźli? Dlaczego to było możliwe, że właśnie nasza cywilizacja doprowadziła się sama do takiego stanu? Co to spowodowało? Czy sam wirus, czy coś jest w nas, w cywilizacji, w społeczeństwie? Jak to się stało, że doszliśmy do tego miejsca?
Społeczeństwo
wyzute z wielu bardzo podstawowych wartości, zarówno religijnych, jak i
moralnych poszukuje jakiegoś nowego sensu życia – od pewnego czasu, jeszcze na
długo przed pandemią. I sensem życie staje się samo istnienie, wegetowanie. I
oddawanie politykom, rządzącym swoich własnych wolności w imię tego, że zapewniają
nam życie, istnienie. I oddajemy swoje własne osobiste wolności. Uważam, że
jest to duży kryzys moralny całej cywilizacji".
źródło: Program "Warto Rozmawiać", TVP, emisja 12.04.2021.
