Przesłanie
Bożego Narodzenia jest następujące: „To, co jest niskiego rodu u świata i
co wzgardzone, wybrał Bóg, w ogóle to, co jest niczym, aby to, co jest czymś,
unicestwić, aby żaden człowiek nie chełpił się przed obliczem Bożym” (1 Kor 1:
28-29). Boże Narodzenie pokazuje, że Bóg objawia swą moc w naszych słabościach,
swoją chwałę – w naszym uniżeniu, swoją mądrość – w naszej głupocie, „aby się
okazało, że moc, która wszystko przewyższa, jest z Boga, a nie z nas” (2 Kor 4:7).
Nie szukajmy chwały Chrystusa, chrześcijaństwa w tym czego chwały świat: w rozgłosie, wspaniałych instytucjach, mediach. Bóg dokonuje swego dzieła na swój sposób posługując się naszą słabością. Chrześcijaństwo się rozrosło nie w czasach katedr, ale katakumb. Dlaczego? Nie dlatego, że mieli dostęp do TV Cesarstwo Rzymskie, ale dlatego, że byli wierni Bogu, śpiewali Psalmy i pieśni duchowe na nabożeństwach, łamali chleb i pili wino przy Stole Pańskim, nieśli imię Jezusa na świat i modlili się. Nie zastępujmy tych Bożych narzędzi metodami, których uczymy się od świata.
