Kpł 19:31
Nie będziecie się zwracać do wywoływaczy duchów ani do wróżbitów. Nie wypytujcie ich, bo staniecie się przez nich nieczystymi; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym.
Kpł 20:6
Kto zaś zwróci się do wywoływaczy duchów i do wróżbitów, by naśladować ich w cudzołóstwie, to zwrócę swoje oblicze przeciwko takiemu i wytracę go spośród jego ludu. Uświęcajcie się i bądźcie świętymi, gdyż Ja, Pan, jestem Bogiem waszym.
Iz 8:19
A gdy wam będą mówić: Radźcie się wywoływaczy duchów i czarowników, którzy szepcą i mruczą, to powiedzcie: Czy lud nie ma się radzić swojego Boga?Czy ma się radzić umarłych w sprawie żywych?
Zgodnie z Bożym Słowem przekazanym przez proroka Izajasza obca duchowość to duchowość szeptania, mruczenia, niezrozumiałych dźwięków. Boża duchowość to duchowość konkretnego, wyrazistego, potężnego Słowa Bożego, które kruszy skały - również ludzkiego serca. Nieposłuszeństwo Bogu oznacza ucieczkę w to, co niekonkretne, rozmyte, w iluzję, a więc duchowość, która ucieka od objawionej Bożej woli. Dlatego również i dzisiaj dobrze się mają rodzaje duchowości, które lekceważą treść Pisma Świętego, a zwracają się do wnętrza człowieka, natury, nieożywionych obiektów, niezrozumiałych dźwięków i wibracji.
Istnieje różnica między cudami a magią. Kiedy w baśniach typu Opowieści z Narnii lub Władca Pierścieni widzimy magię w wydaniu np. Aslana lub Gandalfa, jest to tzw. biała magia, która w historiach J.R.R. Tolkiena i C.S. Lewisa symbolizuje Boże cuda, nadprzyrodzoność w świecie, który nie jest nakręconą maszyną. Istnieje oczywiście również czarna magia, która symbolizuje praktyki demoniczne i okultystyczne.
Jaka jest różnica między cudami, które dokonuje Bóg a magią, która jest w Biblii zabroniona, a której przykłady widzimy np. w działaniach kapłanów w Egipcie? Pierwsza różnica tkwi w autorze. Autorem cudów jest Bóg. Autorem działań magicznych jest człowiek lub duchowe siły (demony), które przywołuje, na które się otwiera. Druga różnica polega na postawie serca człowieka, który jest obiektem działania cudów, bądź magii.
Zaangażowanie w magię wiąże się z autonomią, nieposłuszeństwem Bogu i manipulacją. W magii to człowiek chce podporządkować sobie rzeczywistość za pomocą dźwięków, słów (zaklęć), gestów. Działanie magiczne jest próbą panowania nad rzeczywistością przy pomocy demonicznych sił. Jest pychą, która jest korzeniem buntu diabła. Natomiast doświadczając Bożych cudów wyznaję, że nie mogę, nie jestem w stanie kontrolować rzeczywistości. Cud jest Bożym suwerennym dziełem. W magię są zaangażowane demony. W cuda zaangażowany jest Bóg.
