Bóg zabrania mężczyznom bycia zniewieściałymi (1 Kor 6:9), a kobietom bycia „babochłopami”. Oznacza to, że chrześcijanin będzie starał się podobać Bogu poprzez zgodę na Jego plan dla własnej płciowości. Powinniśmy to wyrażać m.in. poprzez wygląd i zachowanie.
"Kobieta nie będzie nosiła ubioru męskiego, a mężczyzna nie ubierze szaty kobiecej, gdyż obrzydliwością dla Pana jest każdy, kto to czyni" (Pwt 22:5).
Nasz męski lub kobiecy ubiór, sposób zachowania, gesty to coś rozpoznawalnego, publicznego. To rodzaj wyznania wiary, które składamy.
