1.Biblijna
obrona urzędu starszych
-
Barnaba i Saul złożyli ofiarę zebraną dla ubogich w Judei na ręce starszych (Dz. Ap. 11:30).
-
Starsi w Jerozolimie zebrali się
razem z dwunastoma apostołami, aby rozważyć problem doktrynalny (Dz. Ap. 15:2.6).
-
Biblia nakazuje zarządzenie Kościołem przez grono starszych w zborach w Derbe,
Listrze, Ikonium, Antiochii (Dz. Ap. 14:23), w zborze w Efezie (Dz. Ap. 20:17;
1 Tm 3:17; 5:17-25), Filippi (Flp 1:1), w zborach na Krecie (Tyt 1:5) oraz
według listu Piotra, w zborach w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii (1
Pt 1:1; 5:1)
-
Zarówno apostoł Paweł, jak i Piotr zwracają się bezpośrednio do starszych zboru, nakazując im
przewodzenie i doglądanie lokalnych zgromadzeń (Dz. Ap. 20:28; 1 Pt 5:1-2).
-
Zarówno na początku, jak i pod koniec swojej służby, Paweł ustanawiał wielu
starszych, by troszczyli się o zbory, które on założył (Dz. Ap. 14:23; Tyt
1:5). Z treści Tyt 1:5 wynika, że starsi są niezbędni w zborze.
-
Paweł stwierdza, że starsi są szafarzami, czyli administratorami zboru (Tyt 1:7).
-
Starsi są biskupami, czyli zarządcami zboru (Dz. Ap. 20:28; Flp 1:1).
-
Ustanowił ich Duch Święty (Dz. Ap. 20:28).
-
Piotr napomina starszych, aby nie nadużywali swej władzy (1 Pt 5:3).
-
Starsi opiekują się Kościołem Bożym (1 Tm 3:5)
2.Zasada
wielości
-
Przez nakładanie rąk wyznaczyli starszych
(Dz. Ap. 14:23)
-
Paweł wezwał starszych (Dz. Ap.
20:17.28-29)
-
Chory niech przywoła starszych (Jk
5.14)
-
Powodzenie i zwycięstwo jest tam, gdzie wielu doradców (Prz 11:14; 15:22;
24:6), nie zaś władza w ręku jednej osoby
3. Podział w
Radzie Starszych: starsi nauczający (pastorzy) i starsi zarządzający
- Kapłani powołani wedle odrębnych przepisów
dotyczących lewitów (Pwt 18:2.5;
Lb 3:5-13; 6:22-27; Ps 132:9.16; Jer 26:7).
- Starsi wyłonieni spośród ludu Bożego (Wj
3:16.18; 18:3; 19:7; 24:1-11; Kpł 4:13-15; Pwt 21:1-9; 1 Sm 8:4; 2 Sm 5:3; 1
Krl 20:7-8)
- Lewici i starsi wspólnie tworzyli Radę
(Dz. Ap. 4:23; 6:12; 23:14; 25:15).
-
Dar zarządzania i bycia przełożonym odróżniony od nauczania (Rzym 12:7-8)
-
Dar kierowania odróżniony od nauczania (1 Kor 12:28)
-
Każdy pastor jest starszym, lecz nie każdy starszy jest pastorem. Nie wszyscy
starsi muszą publicznie nauczać (1 Tm 5:17)
-
Apostoł Piotr był starszym, lecz nie każdy starszy był apostołem (1 Pt 5:1)
4.
Odpowiedzialności pastorów i starszych
Pastorzy:
-
Wzorem lewitów są powołani jako słudzy Słowa
w obu jego postaciach - Pisma Świętego i sakramentów oraz jako nadzorcy kultu
(Kpł 1:5n; Ez 7:10-11.26; Neh 8:7-9, 1 Krn 13:28-32; 15:1nn; 16:4nn; 23:13;
24:19; 2 Krn 15:3; 17:8-9; Mal 2:4-9).
- Rozstrzyganie trudnych spraw
wymagających dogłębnej znajomości Pisma – (Pwt 17:8-13; 21:5; 1 Krn 23:4)
- Publiczne nauczanie (1 Tm 5:17; Ef
4.11-12)
- Udzielanie absolucji (Jn 20:23)
- Sprawowanie sakramentów (Mt 28.19-20;
1 Kor 11.23-26)
Starsi zarządzający:
- Byli sędziami, aby rozstrzygać spory,
podejmować decyzje w imieniu ludu i wymierzać sprawiedliwe kary (Pwt 25:1.7-8;
19:12; 22:13n; Joz 20: 4.6)
- Byli administratorami kodeksu
cywilnego (2 Krn 19:8-11 (Lb 11:16nn, Rut
4:1-12)
- Udzielali rad (1 Sm 4:3; 8:5; 2 Sm
3:17-18; 5:3; 1 Krl 20:7-8; Ezd 5:9).
Pastorzy (starsi nauczający) i starsi
zarządzający:
- Wspólnie
tworzyli Radę Starszych (Dz.
Ap. 15:3-6)
- Wszyscy starsi powinni
być pokorni, chętni w usługiwaniu, troskliwi, okazujący miłość braterską (Mt
23:1-12; Mk 9:34-35; 10:32-45).
-
Zarządzanie i duszpasterstwo (1 Pt 5:1-2; 1 Pt 1:5; Tyt 1:7)
-
Nadzorcy Izraela (wspólnie lewici i starsi) - bycie przewodnikiem (Hbr 13:17)
-
Wyposażanie świętych (Ef 4:11-12)
-
Udzielanie porad (1 Sm 4:3; 8:5; 2 Sm 3:17-18; 5:3; 1 Krl 20:7-8; Ezd 5:9)
- Modlitwa, post – Dz. Ap. 6.4; 13:1-3;
Kol 4.12
-
Ochrona przez fałszywymi naukami (Dz. Ap. 10:28. Tyt 1:9-11)
-
Zachęcanie upadających i dyscyplina kościelna (1 Kor 5:1-5)
-
Napominanie (2 Tm 4:2; Tyt 1:13)
-
Bycie wzorem w pobożności dla owiec (Hbr
13:7)
-
Odwiedzanie chorych (Jk 5:14-15)
-
Przewodzenie (Rzym 12:8)
- Administracja (1 Kor 12:28)
-
Cechy i postawa: empatia, bycie blisko ludzi (Rzym 12:15), odwaga (1 Tes
2:11-12); pocieszanie (1 Tes 2:11-12; Ef 5:14), budowanie (Ef 4-5; Kol 3), napominanie
i zachęcanie (1 Tes 2:12)
5. Kryteria
bycia starszym
-
Mężczyzna, który spełnia biblijne kwalifikacje dotyczące własnego domu,
charakteru, nauczania i znajomości Pisma Świętego (1 Tm 3.1-13; Tyt 1.5-9; 1 Pt
5.2-4)
-
Wymagana jest pewna dojrzałość. W Biblii pojawia granica 30 lat: przykład
rozpoczęcia służby lewitów, Józefa, Jezusa (4 Mj 4.1-3; 1 Krn 23.1-5; Łk 3.23)
-
Chętny do uczenia się, pokorny, skory do wyznawania własnych grzechów (Łk
22:62; 1 Tm 3:6; Jk 5:16)
6.
Odpowiedzialności wiernych wobec starszych
- Miłość braterska (1 Tes 3:12)
- Pamiętajcie o nich, naśladujcie ich
wiarę (Hbr 13:7)
- Bądźcie posłuszni waszym przewodnikom (Hbr 13:7-17)
- Darzcie uznaniem przełożonych (1 Tes
5:12)
- Dziel się dobrami z tym, który naucza
(Gal 6:6)
- Podwójna cześć, zwłaszcza dla nauczających
Słowa (1 Tm 5:17). Obejmuje
to m.in. wsparcie finansowe.
- Módl się o pastora i starszych (Kol 4:3)
-
Starsi są darem dla ciała. Okazuj im wdzięczność (Ef 4:11-16)
-
Jakub poucza wiernych, aby, gdy są chorzy, wzywali starszych zboru (Jk 5:14).
- Przeciwko starszemu nie
przyjmuj skargi, chyba że jest ona oparta na zeznaniu dwóch lub trzech świadków
(1 Tm 5:19)
