Nikt nie zaprzeczy, że istnieje wiele proroctw dotyczących odrodzenia, tj. powrotu Żydów do ich ziemi i odtworzenie narodu (Np. 5 Mj 30:1-10; 1 Krl 8:46-52, Jer 18:5-10; 29:12-14; Ez 36:33; Oz 11:10). Problem polega na tym, że o ile proroctwa te odnoszą się do dosłownego odrodzenia Żydów jako narodu, to wypełniły się one, gdy Żydzi (stopniowo) wrócili z babilońsko-asyryjskiej niewoli i na nowo osiedlili się w swoim kraju. Wszystko to miało miejsce na bardzo długo przed narodzeniem Jezusa.
Jest to tak proste do zauważenia, iż dziwnym się wydaje, że wielu to przeoczyło. Pozwólcie mi dać przykład. Powiedzmy, iż pewien przestępca, pan Kowalski, został skazany na rok więzienia. Jego przyjaciel pan Wiśniewski, odwiedza go w więzieniu i pociesza mówiąc, iż będzie z więzienia wypuszczony. Pan Wiśniewski mówi dokładnie tak: "Kowalski, zostaniesz wypuszczony za trzydzieści lat, licząc od dzisiaj, po odsiedzeniu następnego wyroku." Takie pocieszenie byłoby nonsensem. Podobnie, możecie być pewni, że gdy starotestamentowi proroctw przewidywali uwolnienie Żydów z niewoli, ich powrót do własnego kraju i ponowne utworzenie narodu mieli na myśli bliskiego już uwolnienie z niewoli babilońsko-asyryjskiej,a nie odległy o dwa tysiące lat powrót do ojczyzny z diaspory. Jak już poprzednio wspomniałem, starotestamentowe proroctwa należy studiować z punktu widzenia ich historycznych uwarunkowań.
Ponadto, Bóg nie nagradza nieposłuszeństwa, lecz posłuszeństwo. A zatem przewidywane przez proroków uwolnienie było w swych charakterze warunkowe. Prorocy chcieli powiedzieć: Izrael zostanie odrodzony, jeżeli się opamięta. W tym przypadku ich grzechy będą wymazane i otrzymają pozwolenie na powrót do swojej ojczyzny.
Zobaczcie to sami czytając wspominanie niedawno fragment Biblii: 5 Mj 10:1-10; 1 Krl 8:46-52; Jer 18:5-10; 29:12,14; Ez 36:33; Oz 11:10. Oto, co tam znajdujemy:
"Gdy tedy przyjdzie na cię to wszystko... i nawrócisz się do Pana, Boga twego... to wtedy przywróci Pan, Bóg twój, twoich jeńców i zmiłuje się nad tobą, i zgromadzi cię z powrotem ze wszystkich ludów, gdzie cię rozproszył Pan, Bóg twój."
"Obficie obdarzy cię Pan, Bóg twój, dobrem w każdym dziele... jeżeli nawrócisz się do Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej."
"...i nawrócą się do ciebie, i będą cię błagać w ziemi tych, którzy ich uprowadzili, powiadając: Zgrzeszyliśmy i zawiniliśmy, i postąpiliśmy bezbożnie, i nawrócą się do ciebie z całego swego serca i z całej swojej duszy w ziemi swoich nieprzyjaciół, którzy ich uprowadzili, i będą się modlić do ciebie... Ty racz wysłuchać w niebie, w miejscu, gdzie mieszkasz, i odpuścić i wkroczyć, i dać każdemu według wszystkich jego postępków."
"...lecz jeżeli się ów naród odwróci od swojej złości, z powodu której mu groziłem, to pożałuję tego zła, które zamierzałem mu uczynić."
"A gdy mnie będziecie szukać, znajdziecie mnie. Gdy mnie będziecie szukać całym swoim sercem, objawię się wam - mówi Pan - odmienię wasz los i zgromadzę was ze wszystkich narodów i ze wszystkich miejsc, do których was rozproszyłem - mówi Pan - i sprowadzę was z powrotem do miejsca, skąd skazałem was na wygnanie."
"Tak mówi Wszechmocny Pan: Gdy oczyszczę was ze wszystkich waszych win, zaludnię miasta i ruiny będą odbudowane... Pójdą za Panem, który jak lew zaryczy, a gdy tak zaryczy, dzieci z drżeniem przybiegną od zachodu. "
O tym, iż duch opamiętania się był obecny w czasach powrotu z babilońsko-asyryjskiej niewoli można się przekonać czytając takie fragmenty Pisma jak: Dn 9:1,2,5,6; Ezd 3:5,10,11; 6:16-22; 7:10; 8:25; 10:11; 12; Neh 1:4-11; Ag 1:12-13 i inne.
Jednakże Żydzi, którzy 14 maja 1948 roku założyli państwo Izrael nie opamiętali się. Ogólnie rzecz biorąc ich religia ma charakter humanistyczny. Jej istotą jest poleganie na soie samym, co jest "religią pracy". Dr G. Aalders mówi: "Cokolwiek się stało w ostatnich czasach w Palestynie i cokolwiek może się tam jeszcze stać, nie ma nic wspólnego z Boskim proroctwem."
William Hendriksen, Co Biblia mówi o życiu przyszłym, Wyd. ZKE, Warszawa 1987, s. 99-102.