NAUKA
1. Mit: Homoseksualizm jest skłonnością wrodzoną.
Prawda: Nigdy
nie udowodniono tego stwierdzenia. Jest ono zwyczajnie nieprawdziwe. U żadnego
dziecka nie zdiagnozowano „homoseksualnego genu”, który determinuje jego przyszłą
seksualność.
2. Mit: Homoseksualizm jest zawsze wyborem danej osoby,
dlatego jest ona winna pojawienia się tej skłonności.
Prawda: Choć
niektórzy decydują się na nowe doznania i biseksualne eksperymenty, to jednak
homoseksualizm w większości przypadków nie jest kwestią wyboru. Na jego
pojawienie się wpływa wiele nieuświadomionych czynników począwszy od
wychowawczych (więź z rodzicami, szczególnie z ojcem), a skończywszy na
środowiskowych. Jednak brak winy nie zwalnia kogokolwiek z przejęcia odpowiedzialności
za swoją czystość pod tym względem. Seksualne pokusy nie są przyzwoleniem na
grzeszny seks.
3. Mit: Występowanie homoseksualizmu w
świecie zwierząt i ludzi oznacza, że jest on normalną orientacją.
Prawda: Występowanie danej rzeczy w przyrodzie nie czyni jej
„naturalną”. Modliszki zjadają samce po kopulacji. Niektóre zwierzęta (i ludzie) zabijają własne dzieci oraz często
wymieniają partnerów seksualnych.
4. Mit: Skłonność homoseksualna jest nieodwracalna.
Prawda:
Praktyka i świadectwa wielu byłych homoseksualistów pokazują coś innego. Fakty
można zignorować, jednak trudno im zaprzeczyć.
5. Mit: W oparciu o współczesną wiedzę naukową, bycie osobą heteroseksualną,
homoseksualną czy biseksualną to naturalny, uprawniony i zdrowy sposób
wyrażania się seksualności.
Prawda:
Nauka może opisywać występowanie pewnych zjawisk, badać ich przyczyny,
pochodzenie, ale nie posiada narzędzi, by je wartościować. Wartościowanie
faktów należy do sfery religii, etyki, metafizyki. Nauka opisuje np.
występowanie zjawiska homoseksualizmu, ale chcąc je ocenić pod względem
moralnym naukowiec musi odwołać się do standardu poza nią.
6. Mit: Przeciwnicy homoseksualizmu lekceważą odkrycia
naukowe.
Prawda: Wręcz
przeciwnie. Nauka nie udowodniła żadnego z etycznych postulatów środowisk LGBT,
a także czynników genetycznych determinujących homoseksualne skłonności. To nie
homoseksualny gen tworzący homoseksualną skłonność. To homoseksualni lobbyści tworzą
homoseksualny gen.
7. Mit: Homofobia to groźna choroba
Prawda: To
ideologiczne hasło stworzone przez amerykańskiego psychologa i działacza na
rzecz równouprawnienia osób homoseksualnych George’a Weinberga w 1972 r. Określenie
stało się ważnym narzędziem ideologicznej walki dla osób homoseksualnych i ich
sojuszników. Pozwoliło na przypięcie przeciwnikom łatki zaburzonych irracjonalnych
strachem o podłożu społecznym i religijnym. Utrwaliło również wizerunek homoseksualistów
jako prześladowanych ofiar, którym należy się akceptacja i współczucie. Nie
istnieje choroba zwana „homofobią”.
Istnieje postawa moralna zwana
nienawiścią, agresją wobec drugiego człowieka. Skierowana wobec osób homoseksualnych
- jest moralnie naganna, tak samo jak wobec każdej innej osoby.
8. Mit: Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wykreśliła
homoseksualizm z listy chorób i zaburzeń, dlatego powinien być powszechnie
akceptowany.
Prawda:
Jeśli nasz ostateczny autorytet znajduje się w dokumentach WHO, to wierzymy w
boga, który jest kapryśny i zmienny, a nasze prawa istnieją tylko tak długo, póki
nie zmieni on zdania (co ma miejsce) lub ktoś nie spali jego orzeczeń.
Potrzebujemy autorytetu, który jest trwalszy, pewniejszy i bardziej obiektywny
niż pracownicy WHO.
BIBLIA I DUSZPASTERSTWO
9. Mit: Pismo Święte akceptuje praktykę homoseksualną,
jeśli dwoje ludzi jest sobie wiernych i podejmuje współżycie kierując się
miłością.
Prawda: Uczucie
dwojga ludzi względem siebie nie jest wystarczające, by ich związek był
akceptowany, błogosławiony przez Boga. Związek homoseksualny
jest grzeszną imitacją
małżeństwa, które symbolizuje miłosną więź Chrystusa i Kościoła.
10. Mit: Nie ma żadnego powodu, by uznać
homoseksualizm za grzech.
Prawda: Biblia
jest jednoznaczna w ocenie homoseksualizmu. Kiedy Adam szukał dopełnienia i
odpowiedzi na swoją samotność - nie znalazł ich wśród zwierząt (dlatego Bóg
jest przeciwny zoofilii), w haremie kobiet (dlatego Bóg jest przeciwny
poligamii), ani w innym mężczyźnie – własnej kopii (dlatego Bóg jest przeciwny
związkom homoseksualnym). Bóg dał Adamowi jedną kobietę (Ewę) – jako fizyczne i
duchowe dopełnienie. Chrystus traktował pierwsze małżeństwo jako
paradygmatyczne – wzorcowe dla wszystkich innych małżeństw w historii (Mt
19.1-9). Z tego powodu Biblia zakazuje rozwiązłości i homoseksualnego współżycia w takich urywkach jak: Rdz 1.27-29; Rdz 2.20-24; Wj 20.14; Kpł 18.22; Kpł 20.13; Rzym 1.24-28; 1 Kor 6.9-11; 1 Kor 7.1-2; Gal 5.19-21; Hbr 13.4.
11. Mit: Bóg nienawidzi homoseksualistów.
Prawda: Bóg
ukochał świat. Bóg ukochał nawet swoich nieprzyjaciół. Gdy byliśmy grzesznikami
– Chrystus za nas umarł (Rzym 5.8). Bóg ukochał całe Swoje stworzenie miłością
powszechną, do której wzywa również nas.
12. Mit: Kościół odrzuca osoby homoseksualne.
Prawda: Kościoły
wierne Biblii są otwarte na osoby homoseksualne i wspieranie ich w duchowej walce.
Nie oznacza to przyzwolenia na grzech, niemoralność lecz zachęcanie do
czystości poprzez bycie częścią wspólnoty pragnącej podążać za Chrystusem i
Jego Słowem.
13. Mit: Biblijne zakazy współżycia homoseksualnego są
uwarunkowane ówczesnymi kulturowymi zwyczajami. Nie mają one obecnie
zastosowania w otwartym, tolerancyjnym społeczeństwie.
Prawda: Nic
w Piśmie Świętym nie wskazuje na kulturowość zasad dotyczących etyki
seksualnej. Cudzołóstwo, wszeteczeństwo, homoseksualizm, rozwiązłość są nadal
grzechem. Bóg nie zmienił zdania. Apostoł Paweł pisząc o grzechu
homoseksualizmu (Rzym 1.27, 1 Kor 6.9) sprzeciwiał się kulturze, w której
wzrastał, a która przesiąknięta była rozwiązłością również między osobami tej
samej płci (starożytna Grecja, Rzym…).
14. Mit: Związki par homoseksualnych, podobnie jak
małżeństwo mężczyzny i kobiety mogą ukazywać owoce Ducha Świętego: miłość,
radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność i
opanowanie.
Prawda: Apostoł
Paweł w Liście do Galacjan przedstawia dwie listy. Jedna mówi o owocach Ducha,
a druga wymienia dzieła ciała (Gal 5.19-21). Te dwie listy są sobie przeciwne,
a uczynki ciała zawierają m.in. niezaspokojoną niemoralność seksualną. Życie na
zasadach obu list jest niemożliwe.
15. Mit: Wszyscy homoseksualni chrześcijanie muszą być
samotni i żyć w celibacie przez całe życie.
Prawda:
Oprócz sytuacji, w której poślubią osobę płci przeciwnej, co również ma
miejsce.
16. Mit: Moralne rozróżnienie między pożądaniem, a
miłością ma znaczenie dla romantycznych związków osób LGBT.
Prawda:
Grzech homoseksualny jest obiektywny. Niektórzy mężczyźni są bardziej uprzejmi
wobec swoich prostytutek niż inni mężczyźni wobec swoich żon. To nie znaczy, że
prostytucja nie jest cudzołóstwem. Oznacza to po prostu, że klient prostytutki
nie był tak grzeszny, jak mógłby być.
17. Mit: Chrześcijanie sprzeciwiają się prawom
gejów.
Prawda:
Chrześcijanie bronią praw gejów do tych samych rzeczy, co innych osób: wolnych
umów handlowych, terminowych wypłat, nietykalności fizycznej, zawierania
związków małżeńskich z osobą odmiennej płci. Chrześcijanie sprzeciwiają się
nadawaniu praw gejom, które wykraczają
poza prawa obowiązujące wszystkich.
18. Mit: Chrześcijanie sprzeciwiają się równości osób
homoseksualnych i heteroseksualnych.
Prawda:
Chrześcijanie afirmują i uznają równość wszystkich ludzi bez
względu na jego wiek, płeć,
pochodzenie, czy skłonności seksualne ponieważ każdy człowiek jest stworzeniem
uczynionym na Boży obraz i podobieństwo. Będąc stworzeni na obraz i podobieństwo
naszego Stwórcy, jako ludzie, wszyscy posiadamy wyjątkową godność. Z tego
powodu osobom LGBTQ należy się szacunek jak każdemu bliźniemu i biblijni
chrześcijanie stanowczo sprzeciwiają się
wszelkim oznakom agresji wobec nich. Nie oznacza to jednak równości wszystkich
stylów życia. Leniwy i pracowity są równi przed Bogiem, co nie oznacza, że
życie obojga jednakowo Mu się podoba.
19. Mit: Samobójstwa osób homoseksualnych z powodu
odrzucenia, prześladowań, dyskryminacji są wystarczającym powodem, by nadać homoseksualistom
prawa, których się domagają.
Prawda: Jest
to sprawa o wiele bardziej złożona. Działania i myśli samobójcze niekiedy są
następstwem poniżania, ale także np. trzech lat życia w rozwiązłości,
uzależnienia od gejowskiego stylu życia, używania narkotyków począwszy od
szkoły średniej. Dlatego używanie argumentu śmierci młodych osób służy tu bardziej
celom politycznym, a nie autentycznej trosce o wyzwania i dramaty drugiego
człowieka. Ponadto jeden grzech (pogarda) nie może być argumentem za akceptacją
innego (rozwiązłość).
20. Mit: Bóg nie może być przeciwny miłości.
Prawda: Bóg
może być i jest przeciwny niektórym rodzajom miłości, np. miłości do grzechu,
do cudzej żony itp.
21. Mit: Można być żyjącym w czystości gejem-chrześcijaninem.
Prawda: Tożsamość
wierzącego określa jego pozycja w Chrystusie, a nie pokusy. Apostoł Paweł wśród
grzechów popełnianych przez chrześcijan w Koryncie wymienia grzech
homoseksualizmu. Dodaje jednak: „Takimi
niektórzy z was byli; aleście obmyci, uświęceni i usprawiedliwieni w imieniu
Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego” (1 Kor 6.11). To była ich
dawna tożsamość, nie zaś obecna. Chrześcijanin powinien myśleć o sobie jako o
Bożym dziecku obmytym z grzechów przez krew Chrystusa, nie przez pryzmat
dawnych grzechów lub obecnych pokus, które powinien uśmiercać i opierać się im.
22. Mit: Niektórzy pastorzy i niektóre kościoły protestanckie
udzielają homoseksualnych ślubów.
Prawda:
Pastorzy nie są magikami. Żaden pastor nie posiada takiej umiejętności, ani mocy.
23. Mit: Twoje życie seksualne jest wyłącznie twoje,
nie musisz się z niego tłumaczyć. Zawieraj związki jakie chcesz, oparte na zgodzie
każdej ze stron.
Prawda:. Zgoda każdej ze stron
(ilu stron?) nie jest wystarczająca. Zadaj sobie również pytanie o zgodę i wolę
Stwórcy oraz innych osób, które mogą ponieść konsekwencje twojej nieskrępowanej
aktywności seksualnej: twój małżonek, dziewczyna lub chłopak, rodzice (jeśli
jesteś nieletni) oraz niechciane dziecko.
KULTURA I POLITYKA
24. Mit: Środowiskom LGBTQ chodzi o równość i
tolerancję.
Prawda:
Środowiskom LGBTQ chodzi o kulturową rewolucję i dominację. Celem jest
narzucana społeczeństwu definicja małżeństwa, rodziny, nowe kulturowe wzorce,
nowa definicja płci itd. Taką rolę spełniają np. ideologiczne narzędzie walki
jakimi są pojęcia „homofobia”, „mowa nienawiści” itp.
25. Mit: Wiele znanych osób (aktorów,
muzyków, pisarzy, naukowców itp.) było lub jest homoseksualistami.
Prawda: Niektóre ze znanych osób. Niektóre znane
osoby są uzależnione od narkotyków, były lub są cudzołożnikami lub nosicielami wirusa
HIV.
26. Mit: Akceptacja równości homoseksualizmu i
heteroseksualizmu to postulat nowoczesnego społeczeństwa.
Prawda:
Homoseksualizm i eksponowana seksualność na widoku publicznym to powrót do
starożytnych, pogańskich kultur, które zostały wyjałowione m.in. wskutek braku
moralnych hamulców. Judeo-chrześcijaństwo zmieniło starożytną rozwiązłość i
uprzedmiotowienie kobiet oraz nieletnich, wprzęgając seksualność w monogamiczne
małżeństwo kobiety i mężczyzny.
27. Mit: Środowiska Kampanii Przeciw Homofobii (KPH) oraz
LGBTQ są miejscami wsparcia dla osób homoseksualnych.
Prawda: Pomoc
w podążaniu ku przepaści nie jest formą wsparcia. Środowiska KPH oraz LGBTQ zachęcają
do niemoralności, a także tworzą presję wobec osób homoseksualnych, które chcą
podjąć walkę o czystość w dziedzinie seksualnej. Są dyskryminująco i wrogo nastawione
wobec ich chęci szukania pomocy w chrześcijańskich oraz świeckich ośrodkach
terapeutycznych oferujących im wsparcie i pomoc.
28. Mit: Homoseksualizm powinien zostać zaakceptowany
jako normalny i moralny ponieważ „Deklaracja Praw Seksualnych Człowieka (WASH,
2014)”, która za podstawę dla praw seksualnych wskazuje „uniwersalne prawa
człowieka” nie potępia go.
Prawda: „Deklaracja
Praw Seksualnych Człowieka” jest dokumentem ideologicznym, nie spadła z nieba i
nie jest Słowem Bożym. Dlaczego mielibyśmy jej wierzyć? Nie dowiadujemy się kto
jest autorem „uniwersalnych praw człowieka”, kiedy powstały i czy obowiązują w
każdej kulturze, w każdym czasie. Człowiek, który nie wierzy Bogu, uwierzy we
wszystko inne.
29. Mit: Środowiskom LGBT i aktywistom gejowskim nie
chodzi o adopcję dzieci.
Prawda:
Chodzi im o „pełne i równe prawa”. Fakt, że często milczą na ten temat oznacza
jedynie, że w drodze do celu należy najpierw zdobyć inne przyczółki (np. prawo
do małżeństwa). Wielu jednak nie milczy uznając, że polityczna koniunktura sprzyja
odsłanianiu kolejnych kart (np. postulat adopcji dzieci pojawił się wśród organizatorów
Trójmiejskiego Marszu Równości 2018).
30. Mit: Zadaniem państwa jest zagwarantowanie
homoseksualistom prawa do wstępowania związki małżeńskie i adopcję dzieci.
Prawda:
Powołaniem państwa nie jest legalizowanie niemoralności lecz karanie
przestępców (morderstwo, kradzież, gwałt itp.) oraz ochrona obywateli - z czym
wiąże się stanie na straży poszanowania instytucji małżeństwa i rodziny.
Związek homoseksualny z definicji nie spełnia kryteriów małżeństwa i nie stanie
się takim poprzez odpowiednie ustawy.
31. Mit: Szkoły powinny uczyć tolerancji.
Prawda: Tolerancji wobec czego i kto o tym ma zdecydować? Tolerancji wobec Boga, czy grzechu? Wprowadzenie homoseksualnej propagandy do placówek oświatowych i publicznych przyczyni się do światopoglądowego konfliktu między rodziną, a szkołą, między uczniami, nauczycielami itd. Prywatne sprawy (seksualność) powinny pozostać w prywatnych miejscach. W ramach wolności osobistej i prawa do prywatności każdy ma prawo do życia i postępowania w zgodzie z własnym sumieniem, odpowiadając za siebie przed Bogiem. Upodobania i zachowania seksualne są w każdym przypadku sprawą tak intymną, że nie nadają się do tego, by je obnosić po ulicach, a tym bardziej w szkołach. W historii istniały (niechlubne) miasta, w których nieskrępowana seksualna niemoralność doprowadziła je do moralnej i cywilizacyjnej ruiny. Ponadto szkoła ma obowiązek bezwzględnego przestrzegania naturalnego prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami i zaprzestania deprawacji młodzieży w szkołach, co gwarantuje rodzicom Konstytucja RP.
32. Mit: Władze miast powinny realizować postulaty mieszkańców, do których należą również mniejszości seksualne.
Prawda: Wśród mieszkańców jest również mniejszość wegetarian, leworęcznych, zwolenników poligamii, otyłych czy piegowatych. Pojęcie „mniejszości seksualnej” tworzy ze sfery seksualnej kategorię polityczną, co jest zabiegiem karkołomnym. Co więcej, jest wyrazem nieodpartej chęci środowisk LGBTQ do postrzegania drugiego człowieka przez pryzmat seksualnych preferencji. Władze miast nie powinny w tym uczestniczyć. Politycy powinni powstrzymywać się przed przejmowaniem kompetencji rodziny i wspólnot religijnych oraz zapędami totalitarnymi, które wprowadzają zapisy mające na celu ograniczenie wolności słowa.
33. Mit: Poparcie władz miast dla promocji postulatu środowisk LGBT i Kampanii Przeciw Homofobii przyczyniają się do wzrostu tolerancji wśród mieszkańców.
Prawda: Poparcie Prezydenta i Miasta Gdańska wobec postulatów środowisk homoseksualnych tworzy wyrwę i napięcia wśród mieszkańców miasta. Upolitycznienie władz miasta poprzez włączenie się do ideologicznych tarć jest niszczące dla różnorodności.
35. Mit: Homoseksualiści mogą zawierać związki małżeńskie w krajach Europy Zachodniej.
Prawda: Żaden rząd nie posiada autorytetu, by z dwojga osób tej samej płci uczynić małżeństwo. Autorem małżeństwa (oraz jego definicji) jest Bóg. Człowiek może w poprawny lub niepoprawny sposób zdefiniować małżeństwo. Niektóre niewierzące rządy czynią to w błędny sposób. Nie poszerzają w ten sposób nowej definicji małżeństwa. Raczej przejawiają swoją ignorancję i bunt wobec Boga i naturalnego porządku.
35. Mit: Masz prawo do korzystania ze wszystkich swoich praw seksualnych, niezależnie od Twojej płci, rasy, wieku, orientacji seksualnej itp.
Prawda: Nie posiadamy praw seksualnych poza tymi, które nadał nam nasz Stwórca. On poinformował nas, że drogą do spełnienia, radości i czystości w sferze seksualnej jest pełne pasji małżeńskie łoże kobiety i mężczyzny.
31. Mit: Szkoły powinny uczyć tolerancji.
Prawda: Tolerancji wobec czego i kto o tym ma zdecydować? Tolerancji wobec Boga, czy grzechu? Wprowadzenie homoseksualnej propagandy do placówek oświatowych i publicznych przyczyni się do światopoglądowego konfliktu między rodziną, a szkołą, między uczniami, nauczycielami itd. Prywatne sprawy (seksualność) powinny pozostać w prywatnych miejscach. W ramach wolności osobistej i prawa do prywatności każdy ma prawo do życia i postępowania w zgodzie z własnym sumieniem, odpowiadając za siebie przed Bogiem. Upodobania i zachowania seksualne są w każdym przypadku sprawą tak intymną, że nie nadają się do tego, by je obnosić po ulicach, a tym bardziej w szkołach. W historii istniały (niechlubne) miasta, w których nieskrępowana seksualna niemoralność doprowadziła je do moralnej i cywilizacyjnej ruiny. Ponadto szkoła ma obowiązek bezwzględnego przestrzegania naturalnego prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami i zaprzestania deprawacji młodzieży w szkołach, co gwarantuje rodzicom Konstytucja RP.
32. Mit: Władze miast powinny realizować postulaty mieszkańców, do których należą również mniejszości seksualne.
Prawda: Wśród mieszkańców jest również mniejszość wegetarian, leworęcznych, zwolenników poligamii, otyłych czy piegowatych. Pojęcie „mniejszości seksualnej” tworzy ze sfery seksualnej kategorię polityczną, co jest zabiegiem karkołomnym. Co więcej, jest wyrazem nieodpartej chęci środowisk LGBTQ do postrzegania drugiego człowieka przez pryzmat seksualnych preferencji. Władze miast nie powinny w tym uczestniczyć. Politycy powinni powstrzymywać się przed przejmowaniem kompetencji rodziny i wspólnot religijnych oraz zapędami totalitarnymi, które wprowadzają zapisy mające na celu ograniczenie wolności słowa.
33. Mit: Poparcie władz miast dla promocji postulatu środowisk LGBT i Kampanii Przeciw Homofobii przyczyniają się do wzrostu tolerancji wśród mieszkańców.
Prawda: Poparcie Prezydenta i Miasta Gdańska wobec postulatów środowisk homoseksualnych tworzy wyrwę i napięcia wśród mieszkańców miasta. Upolitycznienie władz miasta poprzez włączenie się do ideologicznych tarć jest niszczące dla różnorodności.
35. Mit: Homoseksualiści mogą zawierać związki małżeńskie w krajach Europy Zachodniej.
Prawda: Żaden rząd nie posiada autorytetu, by z dwojga osób tej samej płci uczynić małżeństwo. Autorem małżeństwa (oraz jego definicji) jest Bóg. Człowiek może w poprawny lub niepoprawny sposób zdefiniować małżeństwo. Niektóre niewierzące rządy czynią to w błędny sposób. Nie poszerzają w ten sposób nowej definicji małżeństwa. Raczej przejawiają swoją ignorancję i bunt wobec Boga i naturalnego porządku.
35. Mit: Masz prawo do korzystania ze wszystkich swoich praw seksualnych, niezależnie od Twojej płci, rasy, wieku, orientacji seksualnej itp.
Prawda: Nie posiadamy praw seksualnych poza tymi, które nadał nam nasz Stwórca. On poinformował nas, że drogą do spełnienia, radości i czystości w sferze seksualnej jest pełne pasji małżeńskie łoże kobiety i mężczyzny.