Ziarno pszenicy, z którego będzie chleb musi obumrzeć w ziemi. Tylko wtedy może wydać owoc. Podobnie winogrono, z którego człowiek produkuje wino musi zostać wyciśnięte. Ziarno jest zmielone, winogrona są wyciskane. Lecz mimo tego, iż coś niszczymy, to rezultatem jest większa chwała. Bierzemy w swoje ręce coś dobrego, by uczynić coś jeszcze lepszego. Tak Bóg działa w świecie. Tak Bóg stwarzał świat. Dobrą rzecz - ziemię, lądy i morza uczynił jeszcze lepszymi upiększając ją stworzeniami.
Chleb i wino obrazują śmierć, która jest niezbędna w drodze do chwały i prawdziwego życia. Przypominają, że to właśnie stało się z Chrystusem. Śmierć Jezusa umożliwiła nam życie. Jego obumarcie było czymś owocnym. On był jak obumarłe ziarno, które wydało tysiąckrotny owoc. Tym owocem jesteś ty i ja, wszyscy, którzy Jemu zaufali.
To jednocześnie droga naszego życia. Nasza fizyczna śmierć będzie jedynie wstępem, przejściem do życia wiecznego. Lecz najpierw już teraz musimy obumrzeć niczym ziarno. Musimy obumrzeć dla grzechu, abyśmy mieli życie.
Jeśli umarłeś z Chrystusem dla grzechu, bierz i jedz, bierz i pij w wierze. Jezus oddał życie, byś ty mógł żyć.
