Prawdziwa pokora

Gdybyśmy mieli spotkać prawdziwie pokorną osobę nigdy po spotkaniu z nią nie pomyślelibyśmy, że jest ona pokorna. Nie mówiłaby nam ciągle, że jest nikim (ponieważ osoba, która wciąż powtarza, że jest nikim, tak naprawdę ma obsesję na własnym punkcie). Tym, co zapamiętalibyśmy ze spotkania z prawdziwie, ewangelicznie pokorną osobą byłoby to, jak bardzo byłaby zainteresowana nami. Ponieważ istotą ewangelicznej pokory nie jest myślenie o sobie lepiej czy gorzej, ale myślenie o sobie rzadziej. - C.S. Lewis