Reformacja nie była tworzeniem nowego kościoła. W reformacji chodziło o odpowiedź na pytanie: kto jest kontynuatorem depozytu wiary, wyznawanej przez Apostołów i historyczny Kościół, a kto nowinkarzem tworzącym nauki i praktyki obce Pismu Świętemu i Kościołowi minionych wieków?
Czyje doktryny stoją w zgodności z teologią Św. Augustyna, Fulgencjusza z Ruspy, Św. Prospera z Akwitanii, Św. Tomasz z Akwinu, Orzeczeń Synodów w Kartginie (411), Jerozolimie (415), Milewe (416), II Synodu w Kargainie (418), Soboru Powszechnego w Efezje (431) i II Synodu w Orange (529), a kto przyjął zhumanizowaną teologię przesiąkniętą greckim humanizmem i odmianą odrzuconego przez Kościół pelagianizmu?
