Jaki jest więc status Bożego Prawa? Chrystus mówi wyraźnie, że ono stoi, zachowuje ważność i ponadczasowość. "Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w Królestwie Niebios; a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w Królestwie Niebios" (Mt 5:18-19).
Jedną z największych zagrożeń dla chrześcijanina jest przekonanie, że powinniśmy być “nowotestamentowymi”, a nie “biblijnymi” chrześcijanami. Oddzielamy drastycznie Stary Testament od Nowego tak jakby były to dwie różne książki o dwóch różnych Bogach, dwóch różnych religiach, dwóch różnych drogach zbawienia. Oczywiście takie przekonania nie biorą się ani z czytania Nowego ani Starego Testamentu. Niewiele rzeczy jest dobitniej nauczanych w Nowym Testamencie niż kontynuacja i wzmocnienie autorytetu Starego.
Człowiek musi żyć każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych – Mt 4:4. Jesteśmy zachęcani abyśmy czerpali nadzieję z Pism ST – Rzym 15:4, one nas obdarzają mocą ku zbawieniu - 2 Tym 3:15 i wyposażają w kompletny sposób do służby – 2 Tm 3:16-17. Uczymy się z nich o przymierzach, których dziedzicami jesteśmy: Ef 2:12-13; NT przywołuje nam przykłady ludzi ze Starego Testamentu, których postawy powinniśmy unikać - 1 Kor 10:11 i których, których życie mamy naśladować - Hbr 11. Jest podstawą przyjęcia ewangelii – Dz. Ap. 17:11.
Ci, którzy zaprzeczają aktualności Prawa będą nazwani ostatnimi w Królestwie Bożym. Co więc oznaczają słowa, że Chrystus przyszedł wypełnić Prawo i proroków, a nie rozwiązać? Wypełnił je w ten sposób, że swoimi czynami wskazywał na wszystko, co o Nim było mówione wcześniej.To co się zmieniło to fakt, że Prawo nie jest już dla nas aktem oskarżenia. Chrystus wziął na siebie przekleństwo wynikające z naszego złamania Prawa. W tym sensie nie jesteśmy "pod prawem". Prawo jest obecnie dla nas drogowskazem do pobożnego, dobrego, bogobojnego życia, a nie oskarżycielem.
Świat podlega zmianom, ale nie Boże Prawo. Ono jest pewnym gruntem pod naszymi nogami. Możesz mieć pewność, że zmienią się jeszcze nie raz paradygmaty nauki, twoje uczucia i deklaracje, zmienia się kultura i cywilizacje. Jednak Słowo Boże jest od wieków to samo. Dlatego nie głosimy bezkrytycznego zaufania nauce, hołdu dla cywilizacyjnego postępu, ideałów humanizmu. Niejednokrotnie ludzie przekonali się, że nie posiadają trwałych fundamentów jeśli nie są oparte na Bożym Słowie. Głosimy Słowo Chrystusa, które jest niezmienne. Bóg jest wczoraj, dziś i na wieki ten sam.
Prawda, że Bóg się nie zmienia to wspaniała pociecha dla nas. To ogromny komfort szczególnie dzisiaj – gdy wszystko w bardzo szybkim tempie podlega zmianom. Mimo iż nadal są zwolennicy telefonów Nokia sprzed 15 lat, to najczęściej to co było w tamtym czasie technologiczną nowinką obecnie jest ukazywane nieomal jak muzealny eksponat.
Biblijna prawda o tym, że jesteśmy zbawieni z Bożej łaski przez wiarę nie znosi Prawa (Rzym 3:31). Gdyby bowiem Prawo nie obowiązywało wszystkich to nie bylibyśmy grzesznikami. Czym bowiem jest grzech? Jest złamaniem Prawa. Nie prawa cywilnego, ale Prawa Bożego. Jeśli nie jesteśmy grzesznikami (bo Prawo nas rzekomo nie obowiązuje) to nie potrzebujemy ani przebaczenia, ani Zbawiciela! Zauważmy więc druzgoczące konsekwencje odrzucenia autorytetu i aktualności Prawa.
Dlaczego potrzebny był krzyż chrystusowy? Właśnie dlatego, że wymagań łamanego Prawa nie można było po prostu oddalić! Wymogi sprawiedliwości musiały zostać spełnione. To się stało kiedy niewinny Zastępca umarł w miejsce winnych grzeszników. Jezus został ukrzyżowany ponieważ Prawo ciążyło nad nami i nie sposób było go ominąć. Jeśli więc mówimy, że nie było innego sposobu zbawienia, utwierdzamy Prawo, potwierdzamy jego aktualność. Wciąż grzeszymy, nieprawdaż? Prawo więc wciąż nas obowiązuje. Wciąż głosimy potrzebę nawrócenia człowieka do Boga, prawda? Dlaczego? Ponieważ podlegamy Prawu.
Ewangelia nie jest wrogiem Prawa. Ewangelia mówi, że Chrystus wypełnił wymogi Prawa: zarówno poprzez swoje życie, jak i śmierć. Jednak w ten sposób nie spowodował, że od 2 tysięcy lat Prawo jest nieaktualne. Jego ofiara wciąż jest aktualna ponieważ wciąż człowiek łamie Boże Prawo i potrzebuje odkupienia.
Ewangelia nie działa więc w odizolowaniu. Nie mówi jedynie o tym jak uzyskać zbawienie. Ewangelia prowadzi do zmienionego życia, zmienionego świata. Nie możemy więc mówić o krzyżu pomijając nauczanie, które się z tym wiąże. I tu mamy rolę Prawa, które wskazuje nam na czym polega Boża świętość, czym jest sprawiedliwe życie i jak mamy żyć w naszych rodzinach, jako kościół i społeczeństwo.
