Wysławiać cię będę, Panie, wśród ludów, będę grał tobie wśród narodów, - Psalm 57:10
Żyjemy w zupełnie innym czasie i części świata niż Dawid. Co jednak robimy w naszych kościołach? Chwalimy Pana razem z Dawidem! Używamy podczas nabożeństw jego kompozycji, jego pieśni. Jesteśmy owocem wiary Dawida. Jesteśmy wypełnieniem jego wezwań aby chwałę Bogu oddawały narody i wszelkie stworzenie.
W naszych uszach wezwanie narodów do uwielbienia Boga brzmi abstrakcyjnie, jak metafora. Głównym powodem jest oczywiście brak wiary. Patrząc na świat często nie wierzymy, że jest możliwe, aby wszystkie narody śpiewały pieśni chwały Bogu. Czy kiedy Dawid będąc w jaskini pisał te słowa było to bardziej prawdopodobne? Jednak wzywał Boga w obliczu narodów. Widział Bożą chwałę pośród wszystkich narodów oczami wiary. Czy my ją widzimy?
