Jakiś czas temu poprzez formularz na naszej stronie kościelnej otrzymałem pytanie:
Jak Wasz Kościół postrzega Matkę Bożą i świętych? Wiem, że luteranizm uznaje Maryję za "godną najwyższej czci" jednocześnie odrzucając modlitwę do świętych. Czy Ewangeliczny Kościół Reformowany oddaje w jakiś sposób cześć Matce Bożej i świętym? Marta
Matkę Bożą i świętych postrzegamy jako przykłady wiary i oddania Bogu godne naśladowania dla wszystkich chrześcijan. Sama Maryja nigdy nie wskazywała na siebie, lecz na Chrystusa jako tego komu powinniśmy zawierzyć ("co Wam powie - czyńcie" - Jn 2:5). Chcemy ją w tym naśladować wskazując także na jej pokorę, gorliwość i cichość. Jest błogosławioną kobietą i obdarzoną wielką łaską. Żadna inna kobieta nie dostąpiła przecież łaski (wszak nie była to nagroda!) urodzenia i wychowania Mesjasza! Zatem mówienie o "czci dla Maryji" w biblijny sposób oznacza rozpoznanie tego faktu i dostrzeganie w niej wyjątkowej, wybranej kobiety, która powinna być przykładem dla każdego chrześcijanina.
Z pewnością nie jest to jednak wystarczający powód by obdarzać ją cechami przynależnymi wyłącznie Bogu (np. O Pani nasza, Pocieszycielko nasza, Orędowniczko nasza, Pośredniczko nasza, współodkupicielka, "od wszelakich złych przygód, - racz nas zawsze wybawiać" itp.). "Maryja" o tego typu cechach nie jest pobożną, młodą, pokorną Żydówką pełną bojaźni Bożej, o której mówi Nowy Testament.
"Święci" zatem stanowią dla nas przykład wiary choć nie byli ludźmi bezgrzesznymi (nawet Maria potrzebowała łaski i przebaczenia nazywając Boga "moim Zbawicielem"). Lista "świętych" Starego Testamentu z Listu do Hebrajczyków 11 nie jest listą osób, do których mamy się modlić (Bóg tego zabrania), lecz listą osób, których mamy naśladować w ich wierze i oddaniu Bogu.
Warto jednak zauważyć, że kiedy Pismo Św. używa słowa "święci" odnosi je nie wobec niektórych zmarłych chrześcijan prowadzących wyjątkowo pobożne życie lecz do wszystkich żyjących członków kościołów, do których były pisane listy (np. 1 Kor 1:2, Ef 1:1, Flp 1:1, Kol 1:2). Ap. Paweł określa ich w ten sposób ze względu na uświęcenie, które jest ich udziałem poprzez wiarę ze względu na zasługi Chrystusa i Jego dzieło na krzyżu (a nie ich własne).
Żaden tekst Pisma Św. nie wspiera modlitwy do świętych i Marii. Nie mamy nawet biblijnych podstaw pod przypuszczenie, że święci w niebie nas widzą i słyszą. Wręcz przeciwnie. Biblia wielokrotnie podkreśla, że jedynie Bóg jest wszechobecny i wszechmogący, zaś jedyna cześć i uwielbienie należy się wyłącznie Jemu.
