środa, 21 kwietnia 2010

Dlaczego 40 dni?


Pewne liczby pojawiają się w Biblii wielokrotnie, jak np. liczba trzy lub dwanaście. Nie jest to zbieg okoliczności. Biblia mówi o 12 plemionach Izraela, 12 dwunastu apostołach, 12 tysiącach z 12 plemion Izraela itd. 


Liczba czterdzieści to jedna z tych liczb, które widzimy w Piśmie Świętym raz za razem. Pojawia się w Biblii w kontekście próby, przygotowania lub pokuty. 40 dni i 40 nocy padał deszcz zanim woda zalała ziemię podczas potopu (Rdz 7.12). Był to czas na nawrócenie dla mieszkańców ziemi. 40 dni Mojżesz był na górze Synaj spotykając się z Bogiem, nie jedząc chleba i nie pijąc wody (Wj 34.28). 40 lat Izrael wędrował przez pustynię zanim wszedł do Ziemi Obiecanej (Pwt 8.2). 40 dni mieli mieszkańcy Niniwy, wezwani przez Jonasza, na pokutę i ratunek przez Bożym sądem (Jon 3.4). Nasz Pan przebywał 40 dni na pustkowiu przed rozpoczęciem publicznej służby (Mk 1.13). Był to dla Niego czas próby i przygotowania. 

Do powyższej symboliki nawiązuje 40-dniowy okres Postu w kalendarzu liturgicznym. To dobry okres na duchowe porządki, również w kontekście oczekiwania na radość Zmartwychwstania. To okres porządków w sferach, które może wcześniej zaniedbaliśmy: modlitwy, nawrócenia, przebaczania, pojednania, dawania. Okres Postu traktujmy nie jako coś, co nas ogranicza i wiąże, ale jako błogosławieństwo i okazję do odnowy naszego życia z Bogiem oraz bliźnimi.