Historia przybycia mędrców ze wschodu (Mt 2:1nn) wskazuje na prawdę o królewskiej funkcji Chrystusa. Jezus jest tego rodzaju królem, który otrzymuje słuszne i wskazane uwielbienie od możnych tego świata.
Jest to ilustracja prawdy, o której nauczał Ap. Paweł pisząc, że "Bóg chce aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i przyszli do poznania prawdy" – 1 Tm 2:4. „Wszyscy ludzie” oznacza m.in. królów, o których Paweł mówi wcześniej - 1 Tm 2:2. Sam Paweł miał okazję praktykować to czego nauczał - miał okazję stać przed królami i władcami głosząc im ewangelię - Dz. Ap. 26:28.
Chrystus co prawda od samego początku spotkał się z wrogością u władcy, który powinien Go czcić (od Heroda, króla nad Żydami), jednak od pogan otrzymał od samego początku honory.
Ma to znaczenie symboliczne i jest zapowiedzią tego co będzie się działo z ewangelią: Chrystus został odrzucony przez swoich, zaś poganie stają się wzorem wiary i są włączani do przymierza w niespotykanej dotąd skali.
