Wieczerza Pańska to najbardziej i jednocześnie najmniej rytualna część nabożeństwa chrześcijańskiego.
Najbardziej - ponieważ obchodzimy ją w określony sposób, wykonujemy te same czynności podczas każdej komunii i mamy wciąż chleb i wino. Nie zmieniamy jadłospisu. I nie możemy tego zrobić jeśli chcemy odżywiać się menu przygotowanym przez Chrystusa.
Ci którzy majstrują przy jadłospisie Stołu Pańskiego i jedzą zamiast chleba frytki, a zamiast wina – piwo – w istocie karmią się nie Chrystusem, który jest nam udzielany przez chleb i wino lecz piwem i frytkami.
Menu podobnie jak kolejność Wieczerzy Pańskiej jest ściśle określone. Idziemy w tym za ewangelicznymi opisami spożywania Ostatniej Wieczerzy.
- błogosławimy chleb
- łamiemy
- rozdajemy
Jest to więc rytuał ściśle określony.
Jednocześnie jest to najmniej rytualna część ponieważ spożywamy posiłek z Chrystusem. O ile pozostałe części nabożeństwa są gestami liturgicznymi w których wstajemy, odpowiadamy, śpiewamy, wyznajemy, to komunia jest posiłkiem spożywanym z Chrystusem, wyrazem więzi.
Pamiętając o powyższym nie zapominajmy, że sakrament Wieczerzy Pańskiej to więź wyrażona w rytuale.
