Czasami słyszę pytanie: "Co oznacza nazwa naszego Kościoła?"
Słowem "reformowany" XVI-wieczni reformatorzy kościoła chcieli wyrazić przekonanie, że jeden i nieprzerwanie istniejący Kościół Jezusa Chrystusa wymaga stale odnowy: ecclesia reformada et semper reformanda. Takim kościołem chcemy być – szukając odnowy i pouczenia w Bożym Słowie na temat każdej dziedziny naszego życia (osobistej świętości, życia naszych rodzin, nabożeństwa, edukacji, ekonomii, państwa itd.).
Wierzymy, że cała Biblia jest autorytetem w sprawach wiary i codziennej praktyki (2 Tym 3:16, Dz 17:11). Dlatego kładziemy nacisk na czytanie i wyjaśnianie całego Pisma, które jest dla nas źródłem duchowego posilenia. Czynimy to podczas publicznych nabożeństw, społeczności w naszych rodzinach oraz indywidualnej lektury Pisma Św.
Reformowane wyznania wiary jednomyślnie wyrażają (za Biblią) fakt, że Bóg jest suwerenny w swoim działaniu. Jest źródłem naszego istnienia oraz naszego zbawienia, stad jedynie Jemu należy się chwała i wdzięczność. Źródłem naszej pomyślności i błogosławieństwa zarówno w sferze doczesnej jak i wiecznej jest Boże zmiłowanie i upodobanie Jego woli. Z tego wynika wielka i jaśniejąca w Piśmie Św. prawda, że nasza wieczność zależy wyłącznie od Bożej łaski i Bożego suwerennego wybrania.
Kościoły Reformowane podkreślają także prawdę, że podstawą więzi Boga z człowiekiem jest przymierze. Ludem z którym Bóg upodobał sobie zawrzeć przymierze łaski w Starym Testamencie jest Izrael, zaś w Nowym Testamencie – wielonarodowy i wielorasowy kościół (Nowy Izrael). Podkreślając przymierzowe (nie tylko indywidualne) działanie Boga z ludzkością dostrzegamy fakt, że Bóg jest Bogiem również naszych rodzin i źródłem obietnic wobec naszego potomstwa. Nasze dzieci są objęte Bożym przymierzem i są członkami Ciała Chrystusa, podobnie jak ich rodzice.
