poniedziałek, 16 czerwca 2008
Jedna załoga i jeden kapitan
Przyjęcie wspólnego nazwiska (męża) wskazuje, zże mąż i żona ( z dziećmi) są jedną drużyną i grają do jednej bramki. Nic tak nie razi jak to gdy zawodnicy tej samej drużyny grają przeciwko sobie. A czasami ma to miejsce gdy mąż robi wymówki żonie, że w czymś sobie nie radzi. Słabości każdego z członków rodziny są słabościami drużyny. Słabości żony są słabościami męża.
Zwróćcie uwagę, że to przez Adama grzech wszedł na świat mimo iż Ewa jako pierwsza zjadła owoc. A to dlatego, że to Adam był reprezentantem ludzkości i przymierzową głową swojej żony. To pokazuje, że odpowiedzialnym za stan całej rodziny jest mąż. Mąż niekoniecznie jest winny grzechów poszczególnych członków rodziny, tak jak Chrystus nie jest winny grzechów Oblubienicy. Jednak mąż - tak jak Chrystus powinien być gotowy ponieść ich konsekwencje. Adam popełnił tu błąd. Uważał, że Ewa nie jest członkiem jego drużyny lecz rywalem. Gdy Bóg zapytał Adama o to dlaczego zjadł owoc – Adam natychmiast wskazał na Ewę.
1 Moj. 3:11-12 - Wtedy rzekł Bóg: Kto ci powiedział, że jesteś nagi? Czy jadłeś z drzewa, z którego zakazałem ci jeść? Na to rzekł Adam: Kobieta, którą mi dałeś, aby była ze mną, dała mi z tego drzewa i jadłem.To ONA mnie namówiła.
Nie pokutował i nie czuł się winny. Adam zachował się jak abdykujący mąż. Abdykujący mąż mówi: „Dlaczego ja mam za wszystko odpowiadać? Mam pracę na głowie, dlaczego jeszcze mam się martwić o mój dom i to z kim spotyka się moja żona, skoro wracam późno do domu i chcę odpocząć?”Abdykujący mąż mówi do żony: „Skoro ciebie dzieci nie słuchają to TY masz problem. Ty sobie z tym radź. Przynoszę pieniądze do domu i dobrze wywiązuję się z mojej roli”.
Biblijny mąż natomiast dba o duchowy wzrost i dojrzałość swojej rodziny. Jest skupiony nie tylko na sobie, nie tylko na pracy zawodowej, ale jest w swojej rodzinie tym kim jest pastor w kościele. Jest pastorem żony i dzieci. Dlatego powinien również modlić się w imieniu całej rodziny w liczbie mnogiej ("przepraszamy", "dziękujemy") . Jest odpowiedzialny za duchowy stan żony i dzieci, za ich wzrost w zdrowym kościele, dostęp do pobożnych, dobrych teologicznie książek.
Ale również za to by szafa na ubrania i lodówka nie były puste.