Adam i Ewa Adamowicz

1 Mojżeszowa. 5:1 To jest księga potomków Adama: Kiedy Bóg stworzył człowieka, na podobieństwo Boże uczynił go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich oraz błogosławił im i nazwał ich ludźmi, gdy zostali stworzeni. Słowo przetłumaczone w 2 wersecie jako ludzie to hebr. "ADAM". Czyli Bóg uczynił Adama i Ewę mężem i żoną i błogosławił ich i nazwał ADAMEM. Fragment ten mówi, że przyjęcie kobiety przez Adama i nadanie jej imienia ADAM ma być wzorem dla wszystkich pozostałych małżeństw. A więc Bóg nazwał pierwszych rodziców imieniem mężczyzny. Słowo "Adam" opisuje człowieka czy też ludzkość tak jak ang. man. Czasami dziwimy się, że Bóg nazywa męża i żonę tym samym imieniem – imieniem męża. Dziś wyrazem jego jest przyjmowanie nazwiska męża przez żonę. Oczywiście wiele feministek sprzeciwia się temu zwyczajowi woląc zachować nazwisko ojca niż męża. Faktem jest jednak, że zachowują nazwisko przymierzowej Głowy. Odmowa przyjęcia nazwiska męża nie jest tylko zwykłym przejawem współczesnej mody lecz w pewnym siebie sprzeciwem wobec porządku Pisma Św. Przejmowanie nazwiska męża przez żonę nie jest jedynie jakimś kulturowym zwyczajem czy przejawem napastliwego patriarchatu lecz wynika z porządku stworzenia i ról, które Adam i Ewa (mąż i żona) otrzymali od Boga.